عبدالرسول جوکار گفت: سوزاندن بقایای گیاهی دربلند مدت ضمن ایجاد اثرات نامطلوب بر کیفیت خاک وکاهش عملکرد محصول سبب تخریب شدید موادمغذی و بیولوژی در سطح خاک می شود و تحقیقات نشان داده است که بقایای گیاهی یک منبع تجدید پذیر طبیعی و مهم و سرشاراز مواد مغذی گیاهی بوده که می تواند همراه با کودهای بیولوژیک برای اصلاح خاک و بهبود تغذیه گیاهی مورد استفاده قرار گیرد، وی بااشاره به مضرات ناشی از آتش زدن بقایای گیاهی توسط کشاورزان افزود سوزاندن بقایای گیاهی موجب کاهش جذب عناصر غذایی توسط ریشه ها،کاهش ظرفیت نگهداری آب درخاک، کاهش راندمان مصرف آب ،کاهش نفوذپذیری خاک و کاهش فعالیت میکروارگانیسم های خاک،تخریب بافت و ساختمان خاک و همچنین موجب افزایش فرسایش آبی و بادی خاک و بالا رفتن هزینه تغذیه ای آن نیز می گردد.و با کاهش مواد آلی گیاهان زراعی تحمل خود را در برابر آفات بیماریها خشکی گرما و سرما ازدست می‌دهند و موجبات ضرر و زیان هنگفت به تولید کننده می گردد.

جوکار افزود: آتش زدن پس مانده محصولات در اراضی کشاورزی براساس ماده ۲۰ 'قانون هوای پاک' خلاف قانون است و مرتکبین به جزای نقدی و حبس محکوم خواهند شد و علاوه بر این براساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی و ماده ۲ و ۲۲ قانون نحوه جلوگیری ازآلودگی هوا و ماده ۴۵ قانون حفاظت از جنگل ها و مراتع آتش زدن بقایای گیاهی جرم محسوب می شود براساس ماده ۲۰ این قانون، سوزاندن بقایای گیاهی زمین های زراعی پس از برداشت محصول ممنوع بوده و متخلف حسب مورد به جزای نقدی درجه شش موضوع ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی محکوم می‌ شود و وزارت جهاد کشاورزی مکلف است مفاد این ماده را به ‌طرق مقتضی به اطلاع بهره ‌برداران بخش‌ کشاورزی، عشایری و منابع ‌طبیعی برساند.