گوشت قرمز یکی از منابع مهم پروتئین حیوانی است که با توجه به ساختار اجتماعی و فرهنگی از دیرباز مورد مصرف و علاقه مندی مردم ایران بوده است. به منظور دسترسی به استقلال اقتصادی و خودکفایی ضرورت برنامه ریزی در امر پرواربندی محسوس می باشد. توسعه اصولی جوامع پرواربندی علاوه بر افزایش کمی و کیفی گوشت قرمز می تواند به افزایش درآمد و ماندگاری روستاییان و جلوگیری از مهاجرات های بی رویه به مناطق شهری کمک نماید و در جذب سرمایه های موجود کشور و هدایت این سرمایه ها به بخش تولید مفید واقع شود.

اهداف پروژه های پرواربندی گوساله شامل : افزایش حجم تولید گوشت قرمز از طریق پرواربندی دامهای سبک و لاغر -ایجاد و افزایش حجم اشتغال زایی از طریق پرواربندی های صنعتی و سنتی - کاهش و جلوگیری از کشتار دامهای سبک وزن و لاغر - افزایش درآمد دامداران صنعتی و سنتی از طریق پروارنمودن دامهای سبک وزن می باشد که کارشناسان اموردام مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان کوار به منظور نیل به این اهداف، اصول صحیح پرواربندی گوساله را به شرح ذیل بیان نمودند:

آشنایی با فصل پرواربندی و زمان مناسب خرید دام:

بهترین زمان برای شروع پرواربندی گوساله ها در هر منطقه ای اواسط فصل گرما می باشد که اغلب مصادف با وفور گوساله و در نتیجه پایین بودن قیمت برای خرید است، علاوه بر این در دوره پرواربندی که معمولاً کل پاییز و زمستان است به علت دمای مناسب هوا، گوساله ها به خوبی پروار شده و در اواخر زمستان که قیمت انواع گوشت معمولاً بالا می رود نسبت به فروش آن اقدام نمود و اگر دام کاملاً پروار نشده و ترس از کاهش قیمت ها نیز نمی باشد می توان پروار را تا اواخر بهار ادامه داد.

محاسبه هزینه ها :

امروزه بخاطر گرانی دام و علوفه، کمبود نقدینگی و... اغلب پرواربندی ها دچار مشکل شده که گاها" مجبور به فروش گوساله های خود پیش از موعد می شوند. در واقع میزان علوفه خریداری شده با تعداد دام باید متناسب باشد و مجموع هزینه های جاری از میزان سرمایه گذاری بالاتر نزند.

بطور مثال برای هر کیلوگرم افزایش وزن بطور متوسط 8 الی 10 کیلو گرم علوفه (میانگین 9 کیلوگرم) علوفه خشک مورد نیاز است بنابراین برای 100 رأس در طول 10 ماه میزان علوفه مورد نیاز را به طریق زیر محاسبه و در قیمت متوسط علوفه ضرب می کنیم ( میزان نیاز علوفه 100 رأس گوساله به مدت 10 ماه) 9*100*10*30=270000 کیلو گرم می باشد.

خصوصیات مهم در انتخاب گوساله پرواری:

-جنس: اصولاً حیوانات نر برای پرواربندی بهتر از ماده ها هستند.

-شکل ظاهری: اندام حیوانی که برای پرواربندی انتخاب می شوند باید استعداد گوشت فراوان داشته باشد.

-پیش رس بودن: دامی برای پرواربندی مناسب است که با مصرف خوراک در کوتاهترین زمان به رشد مناسب برسد.

-نژاد: معمولاً نژادهای گوشتی بهترین نژادها برای پروار شدن هستند.

-سن: پروار کردن گوساله های جوان نسبت به گاوهای مسن و پیر مناسب تر است.

در حال حاضر شهرستان کوار با دارا بودن 30 هزار رأس دام سنگین بخش قابل توجهی از تأمین گوشت استان و همچنین کشور را دارا می باشد که امید است با رعایت اصول صحیح پرواربندی شاهد رشد و توسعه این طرحها در سطح شهرستان باشیم.