کوار کلمه ای فارسی و به معنای سبدی پر از میوه است. در برخی منابع تاریخی نام کُواد بر این شهر اطلاق شده است.
شهر کوار در سال ۵۰۰ میلادی توسط قباد اول ساسانی بنیان گذاشته شد. البته آثار کاخ هخامنشی به جا مانده در این شهرستان و تپه های باستانی پیش از تاریخ و همچنین بنای سد تاریخی بند بهمن ، نشان می دهد که بسیار پیشتر از زمان قباد ساسانی ، منطقه کوار سکونتگاه و البته ناحیه ای آبادان و حاصلخیز و از منابع مهم تامین غلات و میوه جات در ایران بوده است. همچنین به دلیل هم جواری با شهر گور، خاستگاه و نخستین پایتخت ساسانیان و قرار گرفتن در مسیر بندر سیراف به شمال از راه های اصلی ارتباطی ایران از لحاظ نظامی و اقتصادی بوده است. در تقسیمات نوین کشوری زمان صفویه، کوار یکی از بلوکات ۱۰۴ گانه ایران می شود.و در همین زمان طایفه بورکی به این منطقه کوچانده می شوند و امور دیوانی و حکومتی کوار به آنها واگذار می شود. در همین دوران پلی جدید و کاروانسرایی بزرگ در کوار احداث می شود. کوار یک بار در سال ۱۱۶۵ ه ق توسط علیمردان خان بختیاری، رقیب کریم خان زند، ویران می شود. اما در دوران کریم خان زند که ملا ماندگار بورکی کلانتر کوار بوده است، آبادانی های بسیاری در کوار ایجاد می گردد.در دوران قاجار، مردم کوار، نقشی تاثیر گذار در مبارزات ضد قاجاری و ضد استعماری داشتند و اوج آن را می توان در نهضت مشروطه دید که سردمدار این نهضت در فارس را یک کواری به نام میرزا حسین خان معتمد دیوان کواری به عهده داشته است و عاقبت نیز در این راه جان می سپارد.
نظر خود را اضافه کنید.